یتیمی (محمد حسن خاکدامن)

دارم غصه ی عظیمی

سوزم من ز دل دو نیمی

وای وای مُردم از یتیمی

وای وای مردم از یتیمی

 

دارم غصه ی عظیمی

سوزم من ز دل دو نیمی

وای وای مردم از یتیمی

وای وای مردم از یتیمی

           

از روی نیزه یاس کبودُ ببین بابایی

میون صحرا از بی دویدم نمونده پایی

 کاش بیاد عمو ی علمدارم

تا سر روی دوش او بگذارم

خدا میدونه طاقت ندارم

 

دارم غصه ی عظیمی

سوزم من ز دل دو نیمی

وای وای مردم از یتیمی

وای وای مردم از یتیمی

             

خرابه تاریک ولی همیشه عمه بیداره

به روی زخم تنم بابا جون مرهم میذاره

 

شکسته دشمن این بال و پرم

با رُخ کبود و چشم ترم

عمه میگه شبیه مادرم

 

دارم غصه ی عظیمی

سوزم من ز دل دو نیمی

وای وای مردم از یتیمی

وای وای مردم از یتیمی

             

از وقتی بابا رفتی ز پیشم دلم گرفته

میشوزه قلبم وقتی که داغت یادم میفته

 

گاهی بودی در تنوری مهمان

گاهی روی نیزه خواندی قرآن

از غمت بر لب من آمد جان

 

دارم غصه ی عظیمی

سوزم من ز دل دو نیمی

وای وای مردم از یتیمی

وای وای مردم از یتیمی

             

برای دانلود این کلیپ تصویری اینجا  کلیک کنید